LİSE 1 SAİT FAİK ABASIYANIK

Sait Faik Abasıyanık

Vikipedi, özgür ansiklopedi


Sait Faik


Sait Faik Abasıyanık ya da Sait Faik (d. 18 Kasım 1906 – ö. 11 Mayıs 1954). Türk yazar. Türk edebiyatının klasiklerinden olmuş öyküleriyle tanınır.
Konu başlıkları

[gizle]

• 1 Hayatı
  
• 2 Öyküleri
  
• 3 Yapıtları
  
• 4 Dış bağlantı
  

//
Hayatı

1906'da Adapazarı'nda doğmuştur. Tüccardan Mehmet Faik bey'in oğludur. Asıl adı Mehmet Sait'tir. İlköğrenimini Adapazarı'nda, ortaöğrenimini İstanbul Erkek Lisesi ve Bursa Lisesi'nde görmüştür. 1928-1930 yılları arasında İstanbul Üniversitesi, Türk Dili ve Edebiyatı bölümünde okumuştur. Babasının isteği üzerine iktisat öğrenimi için İsviçre'ye gitmiş ancak hemen buradan edebiyat okumak üzere Fransa'ya geçmiş ve gerek doğal çevresi, gerek kültürel yapısıyla kendisine ilginç gelen Grenoble'da üç yıl kalmıştır (1931-1935). Grenoble'da sürdürdüğü dağınık yaşam tarzı nedeniyle babası onu geri çağırmış ve yüksek öğrenimini yarıda bırakarak yurda dönmüştür. Türkiye'ye dönünce babasının yanında ticaretle uğraşmayı denemiş, başarılı olamamıştır. Kısa bir süre için Haber Gazetesi'nin adliye muhabirliğini yapmıştır. Sadece yazılarıyla uğraşmaya karar vermiştir. Babasının ölümünden sonra (1939) onun bıraktığı gelirle annesiyle Burgaz Adası'ndaki evinde yaşamıştır. Hayatında yazmaya ara verdiği üç dönem olmuştur. Birincisi 1939'da babasının ölümü, ikincisi 1946'da kendisine siroz teşhisi konması, üçüncüsü ise 1951'de Kayıp Aranıyor romanının toplatılması olmuştur. 1953 yılında Amerika'daki Mark Twain derneğine onur üyesi seçilmiştir. 1954 yılında İstanbul'da, şimdi müze olan Burgaz adasındaki evinde (Sait Faik Müzesi) siroz hastalığından hayata gözlerini yummuştur. Annesi ölümünden sonra bu evi Darüşşafaka Lisesi'ne bağışlamıştır.
Ölümünden sonra anısını yaşatmak için annesi tarafından adına bir öykü ödülü (Sait Faik Hikaye Armağanı) konmuştur.

Öyküleri

İstanbul'un eski hayatını anlatan hikayelerinde, geleneksel öykü kalıplarını kırarak, konu ve olaylardan çok, kısa zaman parçalarındaki dramı büyük başarıyla yansıtan hikayeleriyle tanındı. Ayrıca tüm dünyada bilinen Moupassant ve Çehov tarzı hikayenin yanına Sait Faik tarzını da eklemeyi başarmıştır. Ona asıl ününü getiren Burgaz adasından ve çevresinden kaynaklanan Rum balıkçıları, denizi, deniz kuşlarını, balıkları, doğayı konu edinen hikayeleri oldu. Ayrıca, şiirleri, röportajları ve bir de roman vardır.
Abasıyanık, Türk Edebiyatında durum öyküsünün en önemli temsilcilerindendir.
Öykülerinde kişiler, ait olüüüüukları toplumsal sınıf ve tabakaya bakılmaksızın toplumdan ve doğadan soyutlanmış karakterler değildir. Sait Faik, öyküsüne temel teşkil eden temayı, indirgemekten özenle kaçınır. Konuyla ilişkisi olan insanı yaşatacak öğeleri bulup çıkarmaya çalışır. Öykülerinde, toplumun değişik kesimlerinden insanları (kasaba eşrafı, küçük burjuvaları, balıkçıları, emekçileri) birer birey olarak yaşamın gerçekliği içinde sunar.
Eserlerinde toplumun alt kesiminde bulunan insanların olumlu özellikleri ön plana çıkarken, zenginler, çıkarcılar ve üst kesimden insanlar genellikle olumsuz nitelikler taşırlar. 1951 yılında "Yeryüzü" dergisinin yaptığı ankete verdiği bir yanıtta sanatçının görevini belirtirken şöyle yazar: "Sanatkârların, hiç olmazsa bugünkü sanatkârın vazifesi, kendi yurdunda, işsizlikle, haksızlıkla, istismarcılıkla mücadeledir."

Yapıtları

1. Semaver, 1936
   
2. Sarnıç, 1939
   
3. Şahmerdan, 1940
   
4. Medarı Maişet Motoru(Birtakım İnsanlar), 1940
   
5. Lüzumsuz Adam, 1948
   
6. Mahalle Kahvesi, 1950
   
7. Havada Bulut, 1951
   
8. Kayıp Aranıyor, 1951
   
9. Kumpanya, 1951
   
10. Havuz Başı, 1951
    
11. Şimdi Sevişme Vakti, 1953
    
12. Alemdağda Var Bir Yılan, 1954
    
13. Az Şekerli, 1954
    
14. Tüneldeki Çocuk, 1955
    
15. Mahkeme Kapısı, 1956
    
16. Açık Hava Oteli, 1980
    
17. Müthiş Bir Tren, 1981